Xuraman Hüseynzadə 

Qara daşdan boylanan ağ saçlı qadının məzarı ötüb-keçəni yoldan edir. Kölgəsinə sığına biləcəyin bəzək ağacları, cürbəcür gül-çiçək əkilib hər tərəfində. Ağac kimi qollu-budaqlı qızılgül kollarını ilk dəfə burda gördüm. Kölgəsinə sığındım. Akif Səmədi də xatırladım hələ: “Kölgəsicə mənə bəsdi Qızılgülün yarpağının...”

Bulaq çəkilib məzarın sağ tərəfinə. Skamyalar qoyulub. Kim su içmək, az da olsa dincini almaq istəsə, burada ayaq saxlayır. Sonra mərhuma rəhmət diləyib yoluna davam eləyir.

...Həmin gül-çiçəyə qərq olmuş məzarın yanında təxminən 50 yaşlarında bir kişi dayanmışdı. Hönkür-hönkür ağlayırdı. Dəhşətliydi. İki il öncə əmimin ağlamağı bu cür yaddaşıma hopmuşdu. Cavan oğlunu torpağa əmanət edən əmimin.

...Bibimlə atam qeyri-ixtiyari ağlayan kişiyə yaxınlaşdılar. Güclə sakitləşdirdilər onu. Əl-üzünə su vurdu, şişmiş, qızarmış gözlərini cib dəsmalı ilə silə-silə hıçqırdı.

Eynən ağlaşma proqrmalarında gördüyümüz talesiz insanlardanıydı bu kişi. Tək simsarı olan anasını atıb Rusiyaya getmiş, orda bir biznesmenin qızıyla evlənmişdi. Anası səfalət içində yaşamış, günün birində küçədə ölmüşdü. Orda bir məclisdə təsadüfən görüşdüyü həmkəndlisi bu nankor oğulun üzünə tüpürmüş, “o qadının südü sənə haram olsun” demişdi. Nankor oğul da üzünün tüpürcəyini silib düz aeroporta gəlmişdi.

Gəlib anasını burda tapmışdı-bu məzarlıqda... Tənha, kol-kos basmış bir məzarmış. Gülüstana döndərib buranı.

Mənim yerimə kim olsa bu hönkürən oğula, qara daşdan boylanan ağsaçlı, nurani qadına, gül-çiçəyə, bulağa, skamyalara baxıb düşünərdi: “Görəsən torpağın üstündəki bu təmtərağın torpağın altındakı o əzabkeş anaya bir xeyri varmı?”

***        

Dincəlmək üçün qəbiristanlığı seçən Knulpu xatırladım. “Kəndlilər canlarının qədrini bilmir. Ümidlərini qara torpağın altına bağlayırlar. Ona görə də canlarına cəfa verib qəbirlərin üstündə, böyür-başında yaxşı-yaxşı şeylər əkirlər”,-deyir Knulp.

*** 

Ziyarətimizi edib geri döndük. Adam hələ də anasının məzarı yanındaydı. Çənəsini əlləri arasına alıb fikrə getmişdi. Qara daşdan boylanan ağsaçlı qadın isə kədərli-kədərli qüruba enən günəşə baxırdı...

 

Bölməyə aid digər xəbərlər

16 Sent 2020 İmam Hüseyn cəsarəti, İmam Museyi Kazım dəyanəti – TOFİQ YAQUBLU DAVASI

10 Mart 2020 “Kimlə gəldi, necə gəldi…” azadlığı

08 Yan 2018 Elan edilən "Cümhuriyyət maketi"

13 Noy 2016 Əzilmiş kağız parçası

27 Okt 2016 Əcəm qızı-hekayə

18 Okt 2016 Mən kiməm və ya sehrli çubuğun nağılı - E s s e

29 Sent 2016 TƏLƏBƏ QIZ -HEKAYƏ

27 Sent 2016 Kirayələnmiş fahişə

23 Sent 2016 Referendum, biz, iqtidar və taleyimiz

21 Sent 2016 Rəhbərin qayıdışı- hekayə

19 Sent 2016 Qanlı ehtiras -HEKAYƏ

07 Sent 2016 Azərbaycanda mövcüd şəraitdə yaşamaq intihara yol açır

06 Sent 2016 Azərbaycan “özbəkistanlaşır”

06 Sent 2016 Tehranda bir gecə...

21 Avq 2016 Gülənin narkotik əvəzləyici kitabları

18 Avq 2016 Qırıq Kamança - HEKAYƏ

10 Avq 2016 TƏNDİR ÇÖRƏYİ

10 Avq 2016 Türkiyədə xalqı meydanlara çıxaran Ərdoğan sevgisi deyildir

09 Avq 2016 Ərdoğanı nə gözləyir?

04 Avq 2016 Ana öyüdü

03 Avq 2016 Qurbanovun səhvi, yoxsa bəlanın “müjdə”si?

22 İyul 2016 Qatilin son arzusu – Hekayə

19 İyul 2016 Şərəfli savaş, yoxsa Ərdoğanın məkrli tamaşası?

14 İyul 2016 ELAT bayramına toxunmaq olmaz!

07 İyul 2016 Ərdoğan Putindən niyə üzr istədi?

06 İyul 2016 Qadın olmaq... – Hekayə

27 İyun 2016 Heykəl fərqi...

24 İyun 2016 Elçibəy – Ümummilli birliyin simgəsi

18 İyun 2016 Yenə naftalin iyi verənlər düşüblər ortalığa

17 İyun 2016 Qaranlıqdan gələn adam və ya İblisin kölgəsi - hekayə

Xəbər lenti